پارک‌های ملی در هر کشور، جزئی از سرمایه‌های طبیعی آن به شمار می‌آیند. ترکیه با داشتن طبیعت فوق‌العاده، جلوه‌هایی از زیبایی را در تمام چهار فصل سال در اختیار ساکنان و مسافران خود قرار می‌دهد. اگر به ترکیه سفر می‌کنید یا در این کشور سکونت دارید، از دیدن زیبایی در پارک‌های ملی آن غافل نشوید.

پارک‌های ملی در هر کشوری جزو سرمایه‌های ملی آن کشور محسوب می‌شوند و ارزش طبیعی و تاریخی دارند. کشور ترکیه به‌عنوان یک کشور چهارفصل با ۴۴ پارک ملی حفاظت‌شده برای نگهداری از این میراث زیست‌محیطی تلاش کرده است.

هر کدام از این پارک‌ها در هر جای ترکیه ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند و هر سال آمار چشمگیری از توریست‌ها را به سمت خود جذب می‌کنند. ویژگی‌های طبیعی این پارک‌ها در کنار جلوه‌های تاریخی و حتی در بعضی از آن‌ها اساطیری، بازدیدکنندگان را با تصاویر شگفت‌انگیز و رازآمیزی روبه‌رو می‌کنند.

هر کدام از این پارک‌ها میزبان گونه‌های متفاوت گیاهی و جانوری از پرندگان مهاجر گرفته تا پروانه‌ها و انواع درختان به رنگ‌‎ها و گونه‌های متفاوت هستند. همچنین پوشش‌ گیاهی متفاوت آن‌ها در هر فصلی زیبایی منحصر به خود را دارد و همواره مملو از بازدیدکنندگان کنجکاو و ماجراجو هستند.

این پارک‌های جنگلی بارها سوژۀ عکاسان حرفه‌ای بوده‌اند و نمایش تصاویر زیبایی از آن‌ها، اشتیاق زیادی را در گردشگرانی از سراسر دنیا به وجود آورده است.

معرفی پارک‌های ملی ترکیه

2. پارک ملی کارتپه اصلانتاش در عثمانیه  Karatepe-Aslantaş / Osmaniye

این پارک ملی در مرزهای استان عثمانیه در منطقۀ مدیترانه واقع شده است. پوشش گیاهی آن در کنار نهرها، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و حوضچه‌ای که با سد ایجاد شده است، چشم‌اندازی باشکوه به آن بخشیده است.

سابقۀ تاریخی پارک ملی کارتپه اصلانتاش به قبل از میلاد برمی‌گردد. ارزش باستانی این محل، که یکی از مهم‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی ترکیه محسوب می‌شود، مربوط به به هیروگلیف‌هایی است که روی دروازه‌های قلعه و پوشش دیوارهای آن نقش بسته است.

پارک ملی کارتپه اصلانتاش، بزرگ‌ترین و اولین موزۀ فضای باز ترکیه را دارد و از این نظر برای بازدیدکنندگان خارجی بسیار قابل توجه است. در این مکان زیبا شما همزمان شاهد تاریخ، حیات‌وحش و زیبایی‌های طبیعی در کنار هم هستید. پوشش گیاهی در این منطقه از کاج قرمز و گونه‌های بلوط تشکیل شده و بسیار غنی است. حیوانات وحشی مانند گوزن، خوک، شغال، خرگوش، روباه، فرانکولین و کبک در این پوشش گیاهی زندگی می‌کنند.

در این منطقه شما به امکانات مناسب برای کمپینگ و پیک‌نیک دسترسی دارید.

3. پارک ملی سوئوک‌سو در آنکارا  Soğuksu / Ankara

پارک ملی سوئوک‌سو در 80 کیلومتری آنکارا به منطقۀ کیزیلجه‌حمام (Kızılcahamam) که به چشمه‌های درمانی شفابخش شهرت دارد، متصل شده است.

این پارک ملی درواقع محل گذر از پوشش استپی آناتولی مرکزی به جنگل‌های انبوه دریای سیاه است که همین مسئله باعث شده پوشش گیاهی متنوعی در این ناحیه شکل بگیرد.

شما در این محل، با چهار اکوسیستم مختلف مواجه هستید که محل زندگی ۱۶۰ گونه پرندۀ مختلف از جمله کرکس سیاه است. کرکس سیاه که در سراسر دنیا تحت مورد حفاظت قرار گرفته، به نماد این منطقه تبدیل شده است.

منابع آب سرد و گرم که به دلیل ساختار زمین‌شناسی در این منطقه به وجود آمده‌اند، از ارزش‌های مهم پارک ملی سوئوک‌یو هستند. چشمه‌های آب سرد آن به دلیل آب آشامیدنی گوارا و چشمه‌های آب گرم به‌ ویژگی‌های درمانی خود شهرت دارند و به همین دلیل بسیار مورد توجه توریست‌ها هستند. در این پارک فضاهای مناسب برای پیاده‌روی، کمپینگ، تحقیقات طبیعی، تماشای پرندگان، گردشگری گیاه‌شناسی و کوهنوردی وجود دارد و هر سال تعداد زیادی توریست علاقه‌مند را به سمت خود جذب می‌کنند.

4. باغ ملی بهشت پرندگان  در بالی‌کسیر Kuş Cenneti Milli Parki / Balikesir

مهم‌ترین ویژگی پارک ملی کوش‌جنتی یا بهشت پرندگان همان‌طور که از نامش پیداست، قرار گرفتن آن در مسیر مهاجرت پرندگانی است که از آناتولی به اروپا می‌روند. مساحت این پارک  17058 هکتار است و در مرزهای بالی‌کسیر در منطقۀ مرمره گسترده شده است. در دریاچه مانیاس‌کوش (Manyas Kuş) که در آن سطح آب در فصل‌های مختلف سال متغیر است، 266 گونه پرنده وجود دارد.

در این منطقه شما با سکونت‌گاه‌های باستانی مواجه می‌شوید که قدمت آن‌ها به سال‌های قبل از میلاد می‌رسد. همچنین ردپای لیدیایی‌هایی که در قرن هشتم،در آناتولی ساکن شدند و یا ایرانیانی که در این منطقه به حکومت خود پایان دادند، در این پارک ملی به چشم می‌خورد. گفته می‌شود ایرانیان اولین کسانی بودند که این منطقه را با نامی به معنای بهشت نامگذاری کردند. در سفرنامۀ اولیا چلبی، جهانگرد معروف ترک، روایاتی دربارۀ بهشت پرندگان آمده است.

5. پارک ملی اولوداغ در بورسا Uludağ Milli Parki / Bursa

پارک ملی اولوداغ، با مساحتی به وسعت ۱۳۰۴۲ هکتار و ارتفاعی ۲۵۴ متری، در محدودۀ استان بورسا قرار گرفته است. این منطقه که از نظر جنگلداری در دنیا اهمیت ویژه‌ای دارد، در تابستان برای فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، کوهنوردی، کمپینگ و پیک‌نیک مناسب است و در زمستان به یک مرکز مهم ورزش‌های زمستانی تبدیل می‌شود.

شما در پارک اولوداغ می‌توانید ورزش‌ها و فعالیت‌های زمستانی شامل اسکی، اسنوبرد، بیگ‌فوت، اسکیت روی یخ و ماشین برفی را در طول 4 ماه انجام دهید. در اولوداغ مسیرهای پیاده‌روی فراوانی وجود دارد و مناظر زیبایی از کل بورسا و خلیج جملیک (Gemlik) در آن دیده می‌شود.

پارک ملی اولوداگ با مناظر باشکوهی از قله، دریاچه‌ها و فلات‌ها، به‌خاطر فعالیت‌‎هایی که در هر فصل از سال می‌توان در آن انجام داد و به‌ویژه ورزش‌های زمستانی، از محبوبیت زیادی در کشور ترکیه برخوردار است.

6. پارک ملی یدی‌گوللر در بولو   YEDİGÖLLER MİLLİ PARKI / BOLU

پارک ملی یدی‌گوللر در غرب منطقۀ دریای سیاه، شمال بولو و جنوب زونگولداک واقع شده است. این منطقه که پوشش گیاهی بسیار سرسبزی دارد، در زمینی ناهموار قرار گرفته است.

پارک یدی‌گوللر با تنوع شگفت‌انگیز گیاهی در اطراف هفت دریاچه که برخی از آن‌ها با آب‌های زیرزمینی به هم وصل شده‌اند، یکی از زیباترین جنگل‌های ترکیه است. علاوه‌بر گونه‌های درختی زیادی که در این منطقه وجود دارد، شما می‌توانید حدود ۲۴۰ گونۀ مختلف بوته‌ای و گیاهی را در این پارک ببینید. این تنوع شگفت‌انگیز گونه‌های گیاهی، ظاهر موزاییکی زیبایی به این منطقه داده است که در فصل‌های مختلف سال به رنگ‌های گوناگون در می‌آید. این تغییرات فوق‌العاده و زیبایی مسحورکننده آن‌ها، توجه عکاسان زیادی را از سراسر دنیا به پارک ملی یدی‌گوللر جلب کرده و باعث خلق آثار عکاسی زیبایی شده است.

۷. شبه‌‎جزیره دیلِک، پارک ملی دلتای‌ بویوک‌مندرس در آیدین Dilek Yarimadasi – Büyük Menderes Deltasi

پارک ملی دلتای‌ بویوک‌مندرس در مرزهای استان آیدین در منطقۀ دریای اژه، مساحتی معادل ۲۷۵۸۹ هکتار را پوشش می‌دهد. شبه‌جزیرۀ دیلک بهترین نمونه‌های پوشش گیاهی ترکیه از جمله گونه‌هایی متعلق به فلور دریای سیاه را در خود جای داده است.

شبه‌جزیره دیلک که تمیزترین و طبیعی‌ترین سواحل ترکیه را دارد، زیستگاه طبیعی فوک‌های راهب مدیترانه‌ای محسوب می‌شود که تنها ۵۰۰ عدد از آن‌ها در جهان باقی مانده است.

از سوی دیگر، دلتای بویوک‌مندرس یک تالاب کلاس A است، و به همین دلیل اهمیتی بین‌المللی دارد. این دلتا به دلیل تنوع زیستی، گونه‌های در معرض خطر و گونه‌های بومی خود، توسط کنوانسیون‌های بین‌المللی محافظت می‌شود. دلتای بویوک‌مندرس زیستگاه مهم پرندگان مهاجر در منطقۀ دریای اژه و یکی از مکان‌های تخم‌ریزی ماهیان دریایی است.

در این پارک ملی که در طول سال مملو از بازدیدکننده است، امکان انجام تفریحات و ورزش‌هایی مانند سافاری جیپ، سافاری با اسب و تورهای گیاه‌شناسی در مسیرهای مختلف موجود است.

8. پارک ملی کوهستان اسپیل در مانیسا Spil Daği Milli Parki / Manisa

پارک ملی کوه اسپیل  که در منطقۀ دریای اژه و در محدودۀ استان مانیسا قرار دارد، از زمان‌های بسیار قدیم یکی از مراکز مهم تمدن بوده است. این منطقه با تشکیلات زمین‌شناسی، پوشش گیاهی غنی، گونه‌های جانوری متنوع و بافت تاریخی، منطقۀ حفاظت‌شدۀ مهمی است. بستر نهرها و دره‌های شیب‌دار در این منطقه ملی، از ارتفاع ۶۰ متری در دشت گدیز شروع می‌شود و در دامنۀ کاراداغ به ارتفاع ۱۵۱۷ متری می‌رسد.

علاوه‌بر بسیاری از گونه‌های گیاهی بومی در محدودۀ پارک ملی، لالۀ مانیسا که گلی منحصر‌به‌فرد به‌شمار می‌آید، به‌طور طبیعی در این پارک رشد می‌کند. در پارک ملی کوه اسپیل نیز می‌توان اسب‌های وحشی را دید که آزادانه در طبیعت زندگی می‌کنند و منحصر به این منطقه هستند.

در پارک ملی کوهستان اسپیل، آثار تاریخی و اساطیری مانند نقش برجستۀ کیبله (Kybele) که تصور می‌شود در قرن سیزدهم ساخته شده است، وجود دارد. در این منطقه 39 اقامتگاه جنگلی و مناطقی برای اتراق در چادر برای کسانی که می‌خواهند در این پارک اقامت کنند فراهم شده است.

9. پارک ملی کیزیلداغ در اسپارتا Kizildağ Milli Parki / Isparta

این پارک ملی به مساحت 55106 هکتار در مرزهای استان اسپارتا در منطقۀ مدیترانه قرار دارد. غار پینار گوزو (Pınar Gözü Mağarası) و دریاچۀ بِی‌شهیر (Beyşehir) در این منطقه بسیار دیدنی هستند.

این پارک جنگلی که به درختان سرو خود معروف است، ویژگی‌های خاص خود را دارد که از میان آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد: مناطق کوهستانی، پوشش جنگلی قدیمی، دریاچه‎‌ها با آب‌هایی که خاصیت درمانی دارند، کاج‌های سیاه در دامنه‌های مشرف به دریاچه، جنگل‌های ارس و جنگل‌هایی با پوشش گیاهی متنوع در قسمت‌های داخلی و قلۀ کوه ددگل که تقریباً در تمام سال پوشیده از برف است.

۱۰. کوه گولوک و پارک ملی ترمسوس در آنتالیا Güllük Daği – Termessos Milli Parki / Antalya

این پارک ملی با مساحت ۶۷۰۰ هکتار در منطقۀ مدیترانه و در استان آنتالیا، یکی از باارزش‌ترین زیبایی‌های طبیعی و میراث تاریخی ترکیه است. در این منطقه تپه‌ها و دره‌های زیبا و منحصربه‌فردی در وجود دارند که بقایای شهر ترمسوس هستند؛ شهری که توسط سولیم‌ها، از مردمان بومی آناتولی تأسیس شده بوده است.

این منطقه پوشیده از جنگل‌های کاج قرمز و فلورماکی است و گونه‌هایی در حال انقراض مانند آهو در آن زندگی می‌کنند.کوه گوللو در پارک ملی ترمسوس مناظر طبیعی هیجان‌انگیزی از یک شهر باستانی را برای علاقه‌مندان به وجود آورده است.

11. پارک ملی دریاچۀ کووادا در اسپارتا   Kovada Gölü Milli Parki / Isparta

این پارک ملی در منطقۀ مدیترانه در محدودۀ استان اسپارتا و در اطراف دریاچۀ کووادا قرار گرفته است. دریاچۀ کووادا با وسعتی به اندازۀ ۲۰/۶ کیلومتر، در ارتفاع ۹۰۰ کیلومتری از سطح دریا قرار دارد و غنای اکوسیستم و پوشش گیاهی آن چشم‌اندازی زیبا و منحصر‌به‌فرد را به وجود آورده است.

آب‌های فیروزه‌ای دریاچۀ کووادا، با جنگل‌های بلوط و درخت‌های چنار بومی، منطقۀ تفریحی مهمی برای مردم محلی و بازدیدکنندگان محسوب می‌شود. در دریاچۀ کووادا، گونه‌هایی از جانوران دریایی مانند کپور و خرچنگ زندگی می‌کنند. این منطقه برای فعالیت‌هایی مانند کمپینگ، پیاده‌روی، عکاسی و همچنین ماهیگیری بسیار مناسب است.

۱۲. پارک ملی درۀ مونزور در تونجلی Munzur Vadisi Milli Parki / Tunceli

این پارک ملی به مساحت ۴۲۶۷۵ هکتار در محدودۀ استان تونجلی و در منطقۀ آناتولی شرقی قرار دارد. چشمه‌های آن که از کوه‌های مونزور سرچشمه می‌گیرند، پوشش گیاهی غنی این منطقه را آبیاری می‌کنند. تنوع گونه‌های گیاهی بومی و گونه‌های جانوری محلی در این پارک ملی تحت‌تأثیر درختان بلوط در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند و این منطقه را به جغرافیایی با ارزش منحصربه‌فرد تبدیل کرده‌اند.

در شمال این منطقه، دریاچه‌هایی در دهانۀ قله‌های 2000 تا 3000 متری و دره‌هایی در دشت ناحیۀ اوواجیک (Ovacık) چشم‌انداز زیبایی به آن بخشیده‌اند. آبشارهای کریک مردیوان (Kırk Merdiven)، در دامنۀ درۀ مونزور از جمله زیبایی‌های این پارک ملی است.

۱۳. پارک ملی ساحلی بیداغلری در آنتالیا  Beydağlari Sahil Milli Parki / Antalya

این منطقه که شامل کوه‌های توروس غربی در منطقۀ مدیترانه می‌شود، مساحتی معادل ۳۱۰۱۸ هکتار دارد. در نواری که بین سواحل پامفیلیا و لیکیا واقع شده است، شهرک‌های باستانی بسیاری مانند المپوس، فازلیس و ایدیروس قرار دارند. این شهرها که در قدیم در ساحل بنا شده‌ و در زمان خود از اهمیت بسیاری برخوردار بوده‌اند، امروزه به آثار تاریخی مخروبه‌ای تبدیل شده‌اند و البته همچنان بسیار دیدنی هستند.

در نزدیکی شهر باستانی المپوس، واقع در پارک ملی ساحلی بِی‌داغلری (Beydağları)، شعله‌ای وجود دارد که صدها سال است می‌سوزد. این شعله موضوع افسانه‌های کایمرا و بلروفون در حماسۀ ایلیاد، اثر معروف هومر است. این منطقه با نام یانارتاش (Yanartaş) به معنی سنگ سوزان، بازدیدکنندگان پارک ملی بیداغلری را با افسانه‌های صدها سال پیش روبه‌رو می‌کند. پارک ملی ساحلی بی‌داغلری با طبیعت و ارزش‌های تاریخی خود در محل تلاقی کوه‌ها و دریا یکی از مهم‌ترین گنجینه‌های کشور ترکیه است.

۱۴. پارک ملی کوپرولو کانیون در آنتالیا Köprülü Kanyon Milli Parki / Antalya

این پارک ملی در استان آنتالیا و در منطقۀ مدیترانه، 35719 هکتار مساحت دارد. مهم‌ترین ارزش این پارک به درۀ شکافته‌شده‌ای به طول 14 کیلومتر بر روی رودخانۀ کوپروچای مربوط می‌شود. درۀ کوپرولو که ارتفاع دیواره‌های آن در بعضی قسمت‌ها از 100 متر نیز فراتر می‌رود، یکی از باشکوه‌ترین ساختارهای زمین‌شناسی ترکیه را تشکیل داده است. رودخانۀ کوپروچایی (Köprüçayı)، منطقۀ گردشگری محبوبی برای علاقه‌مندان به رفتینگ است و ماهی‌ قزل‌آلای آن شهرت دارد.

۴۰۰ هکتار از جنگل‌های مدیترانه‌ای خالص در داخل جنگل‌های این منطقه وجود دارند. در این پارک ملی، ویرانه های شهر باستانی سلگه و تراس‌های سنگی، پل‌ها و جاده‌های متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی قابل مشاهده است. زیبایی‌های طبیعی و ارزش‌های تاریخی در این منطقه با هم در آمیخته‌اند.

15. پارک ملی کوهستان ایلگاز در چانکیری  Ilgaz Daği Milli Parki / Kastamonu-Çankiri

این پارک ملی بر روی کوه‌های ایلگاز، در بلندترین تودۀ کوه در منطقۀ غربی دریای سیاه ترکیه، ایجاد شده است. پارک ملی ایلگاز، واقع در مرزهای استان‌های چانکیری (Çankırı) و کاستامونو (Kastamonu)، منظره‌ای شگفت‌انگیز از درختان مخروطی دارد که مانند ضربه‌های قلم‌مو بر روی پوشش سفید برف خودنمایی می‌کنند.

پارک ملی کوه‌های ایلگاز در سال ۱۹۹۷، مرکز گردشگری ورزش‌های زمستانی اعلام شد. در تپه‌های کوه ایلگاز که ارتفاع آن‌ها از ۲۰۰۰ تا ۲۲۰۰ متر است، گیاهان آلپی کمیاب و بومی دیده می‌شوند. علاوه‌براین، چندین پیست اسکی و تله‌کابین در این منطقه وجود دارند.

رایج ترین فعالیت‌های تفریحی در این منطقه اسکی، پیک‌نیک بدون دود در تابستان و زمستان، پیاده‌روی در طبیعت، سافاری عکس، تورهای گیاه‌شناسی، تماشای حیات‌وحش و پرندگان است.

۱۶. پارک ملی تاریخی فرمانده در کوتاهای Başkomutan Tarihi Milli Parki / Afyon-Kütahya

این پارک ملی در محدودۀ استان‌های افیون و کوتاهای قرار دارد و شامل برخی سرزمین‌هایی می‌شود که شاهد جنگ‌های استقلال در دورۀ تأسیس جمهوری ترکیه بوده‌اند. این پارک به افتخار فرماندۀ کل قوا که نتیجۀ جنگ را به سود ترکیه رقم زد، ایجاد شد و مملو از بناهای تاریخی است که نماد نقاط عطف مهمی در تاریخ جمهوری ترکیه هستند.

در این منطقه، بناهای تاریخی و آرامگاه شهدایی که از کوجاتپه به نبرد فرستاده شده و در آن جان باخته‌اند، همواره مورد بازدید گردشگران و به‌ویژه علاقه‌مندان به تاریخ ترکیه قرار می‌گیرد. میدان‌های جنگ تاریخی حفاظت‌شده و موزه‌هایی که در این منطقه وجود دارند، یاد و خاطرۀ این جنگ‌ها را که در تاریخ ترکیه اهمیت بسیاری دارد، زنده نگه داشته‌اند.

۱۷. پارک ملی درۀ طلایی در ترابزون  Altindere Vadisi Milli Parki / Trabzon

این پارک ملی با مساحت 4468 هکتار در محدودۀ استان ترابزون در شرق دریای سیاه واقع شده است و قدمتی 1600 ساله دارد. پارک ملی آلتین‌دره در ارتفاع 1300 متری و با تشکیلات ژئومورفولوژیکی منحصر‌به‌فرد خود، بسیار قابل توجه است. صومعۀ سوملا (Sümela) و سکونت‌گاه‌های کوچک و بزرگ معبدی در این ناحیه از نظر گردشگری تاریخی‌-فرهنگی اهمیت بسیار زیادی دارند.

آلتین‌دره با دیوارهای عمیق و بلند، منابع آبی مهمی مانند رودخانۀ مریمانا دارد که با نهرهای دیگر اطراف آن ترکیب شده و نهر بزرگی را تشکیل داده است. در این منطقه فعالیت‌هایی مانند کوهنوردی، کمپینگ و ماهیگیری انجام می‌شود و سالانه بیش از ۱۰۰هزار نفر از آن بازدید می‌کنند.

۱۸. پارک ملی بوغازکوی در چوروم Boğazköy – Alacahöyük National Park / Çorum

این پارک در محدودۀ استان چوروم در منطقۀ آناتولی مرکزی قرار دارد. در این منطقه شاهد بقایای سکونت‌گاهی هستیم که در آن عبارت معروف «هزار خدای کشور هاتوشا»، که در متون هیتی بسیار ذکر شده، وجود دارد. این بقایا نشان می‌دهد که معابد بسیاری در این منطقه هستند که تاکنون ۳۱ مورد از آن‌ها در مطالعات باستان‌شناسی شناسایی شده‌اند.

همان‌طور که گفتیم، ویرانه‌های تاریخی بسیار مهمی مانند دیوارهای شهر، دروازه شیر، دروازه یر و یازیلیکایا در محوطۀ پارک ملی ۲۶۰۰ هکتاری بوغازکوی وجود دارد که بازدیدکنندگان را به گشت‌وگذاری در طول زمان می‌برند.

یازیلیکایا، معبدی در فضای باز که بین صخره‌های بلند در خارج از شهر هاتوشا ساخته شده است، یکی از بزرگ‌ترین و چشمگیرترین آثار تاریخی این منطقه است. در این معبد، چهره‌هایی از بیش از 90 خدا، الهه، حیوانات و موجودات خیالی بر روی سطح صخره حک شده است. در متون هیتی‌ها دربارۀ مراسم سال نو و بهار، تعبیر «همۀ خدایان در خانۀ خدای طوفان جمع شده‌اند» معادل خود را در Yazılıkaya می‌یابد. از این نظر، یازیلیکایا باید از نظر هیتی‌ها «خانۀ خدای طوفان» باشد.

19. پارک ملی کوه نمرود در آدیامان  Nemrut Daği Milli Parki / Adiyaman

محدودۀ اصلی این پارک ملی در آدیامان در منطقۀ آناتولی شرقی قرار دارد و بقایای باستان‌شناسی کشف‌شده در کوه نمرود است. در بخشی از این پارک، بقایای یک پادشاهی مستقل قبل از میلاد که در زمان‌های قدیم به کوماجنه (Commagene) معروف بوده است، وجود دارد. در بین سال‌های 62 تا 32 پیش از میلاد مسیج، تومولوس آنتیوخوس پادشاه این منطقه بوده است. سایر مکان‌های مقدس این منطقه در ارتفاع 2150 متری کوه نمرود قرار دارند.

پارک ملی کوه نمرود یک گنجینۀ فرهنگی باارزش و منحصربه‌فرد است با خرابه‌های تاریخی فراوان، مجسمه‌های سرخدای غول‌پیکر تا ارتفاع ده متر و کتیبه‌هایی که در میراث فرهنگی جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. علاوه‌بر تمام ویرانه‌های تاریخی چشمگیر پارک ملی کوه نمرود، از این واقعیت نباید غافل شد که این پارک یکی از مکان‌هایی است که طلوع و غروب  خورشید را می‌توان در باشکوه‌ترین منظرۀ ممکن  در آن تماشا کرد. سالانه هزاران نفر برای تماشای غروب آفتاب به پارک ملی کوه نمرود می‌روند.

۲۰. پارک ملی دریاچه بی‌شِهیر در قونیه Beyşehir Gölü Milli Parki / Konya

این پارک که با مساحت ۸۶۸۵۵ هکتار، در کنار دریاچۀ بی‌شهیر در محدودۀ استان قونیه و در منطقۀ آناتولی مرکزی قرار دارد، درسال ۱۹۹۳ به‌عنوان پارک ملی اعلام شد. دریاچۀ بی‌شهیر که سومین دریاچۀ بزرگ ترکیه از نظر مساحت و بزرگ‌ترین دریاچۀ آب شیرین این کشور است، در این شهر قرار داد. این پارک ملی که در تقاطع آناتولی مرکزی، کوه‌های توروس و مناطق آناتولی غربی قرار دارد، به لطف این ویژگی، انواع زیستگاه‌ها را در خود جای داده است.

برف نشسته بر روی کوه‌های آناماس که از قلۀ آن به ارتفاع ۲۸۹۰ متر منظرۀ زیبای دریاچه قابل مشاهده است، آن را به یکی از زیبایی‌های طبیعی پارک ملی بی‌شهیر در تمام فصل‌های سال تبدیل کرده است.

در منطقۀ دریاچه که ۱۵۴ کیلومتر امتداد دارد، امکان تورهای پیاده‌گردی، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، سافاری جیپ و اقامت با چادر یا کاروان برای بازدیدکنندگان فراهم است. دریاچۀ بی‌شهیر منطقه‌ای است که با تأمین آب آشامیدنی، آبیاری و استفادۀ ساحلی تا حدودی بهترین جذابیت‌های ترکیه را در یک جا جمع کرده است.

۲۱. پارک ملی غار در آنتالیا Altinbeşik Mağarasi Milli Parki / Antalya

این پارک ملی که در مرزهای استان آنتالیا در سواحل جنوبی ترکیه قرار دارد، شامل مجموعه‌ای از غارها است که در رشته کوه توروس پیشروی کرده‌اند. غار سه‌طبقه‌ای به طول ۲۵۰۰ متر که بلندترین نقطه آن ۱۰۱ متر است، از منابع اصلی و ارزشمند این پارک ملی محسوب می‌شود. غار آلتین‌بشیک، جایی که آب‌های بویوک، اوروچ و فیض‌الله به نهر ماناوگات می‌ریزند، یکی از زیباترین غارهای ترکیه است.

جنگل‌های کاج در این منطقه چشم‌انداز زیبایی دارند. در این پارک طبیعی، مجموعه‌ای از سفره‌های آب زیرزمینی وجود دارد که آب‌های کیزیلووا، کامبوس و سوبوسه را به سمت غار آلتن‌بشیک (Altınbeşik) روانه می‌کنند. این سفرۀ بزرگ آب زیرزمینی یکی از طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین سیستم‌های سفره‌های آب جهان است. شما می‌توانید با قایق از این غارها بازدید کنید.

۲۲. پارک ملی درۀ هاتیلا در آرتوین   Hatila Vadisi Milli Parki / Artvin

پارک ملی هاتیلا در مرزهای آرتوین در منطقۀ دریای سیاه شرقی واقع شده است و وسعتی به اندازۀ ۱۶۹۴۴ هکتار دارد. با اینکه این پارک در منطقۀ دریای سیاه واقع شده است، گونه‌های گیاهی منطقۀ مدیترانه هم در آن دیده می‌شود. پارک ملی درۀ هاتیلا، با پوشش گیاهی غنی و تنوع حیات‌وحش، امکان بسیاری فعالیت‌های توریستی مانند طبیعت‌گردی و عکاسی را فراهم می‌کند.

پارک ملی هاتیلا با نهرهای فرعی و سنگ‌های مختلف و در بعضی جاها با صد در صد شیب، منظره‌های شگفت‌انگیزی را به وجود می‌آورد. آبشارهایی که در اثر شکستگی‌های شیب در امتداد دره ایجاد شده‌اند، بسیار دیدنی هستند. این منطقه علاوه‌بر ویژگی‌های زمین‌شناسی و ژئومورفولوژیکی جالب، پتانسیل تفریحی مهمی با پوشش گیاهی و جانوری غنی دارد. در این پارک مکان‌های مشخصی برای استفادۀ روزانه و کمپینگ برای بازدیدکنندگان وجود دارد.

23. پارک ملی کاراگل- صحرا در آرتوین  Karagöl-Sahara Milli Parki / Artvin

این پارک ملی که در منطقۀ دریای سیاه شرقی ترکیه و استان آرتوین قرار دارد، به دو قسمت صحرا و کاراگول تقسیم شده و دریاچه، جنگل، فلات، تنوع طبیعی و فرهنگی در کنار هم قرار گرفته است. در ۴۵ کیلومتری مرکز شهر ساوسات یعنی کاراگول، دریاچه‌ای با زیبایی مسحورکننده وجود دارد که با جنگل احاطه شده است.

بخش صحرای پارک ملی ۱۷ کیلومتر از مرکز منطقۀ شاوشات فاصله دارد. منطقۀ صحرا فضایی مسطح محدود به ارتفاع ۱۷۰۰-۱۸۰۰ متر در ساختار زمین شیبدار است.

در این منطقه جشنواره‌های چغندر صحرا نیز با حضور مردم محلی در دشت‌ها در کنار نهر لاشت برگزار می‌شود. در بخش‌های پایبن‌تر آن، پوشش جنگلی شامل صنوبر و کاج وجود دارد. مناطق جنگلی شرق و غرب کاراگول برای کمپینگ مناسب است.

24. پارک ملی کوه‌های کاچکار در آرتوین  Kaçkar Dağlari Milli Parki / Rize-Artvin

این پارک ملی که در مرزهای استان ریزه در منطقۀ دریای سیاه شرقی قرار دارد، شامل کوه‌های کاچکار است که بلندترین کوه‌های منطقه به شمار می‌آیند. کوه‌های کاچکار در مرتفع‌ترین نقطه ۳۹۳۲ متر است و از پرباران‌ترین مناطق ترکیه محسوب می‌شود. این پارک ملی پوشیده از پوشش گیاهی غنی و سرسبز است و نهرهای بزرگی هم در آن وجود دارد که برای فعالیت‌هایی مانند اسکی و رفتینگ، عکاسی از طبیعت، کوهنوردی، صخره‌نوردی و پیاده‌روی مناسب است.

25. پارک ملی آلاداغلار در  نیگده- آدانا Aladağlar Milli Parki / Niğde-Adana

بلندترین قله‌های کوه‌های توروس در بخش‌های جنوبی ترکیه در این پارک قرار دارند. این پارک در مرزهای استان‌های قیصری، نیغده و آدانا گسترده شده است و  ۵۵۰۶۴ هکتار وسعت دارد. این منطقه از نظر زمین‌شناسی بسیار قابل‌توجه است و در آن آبشارها و دریاچه‌های یخچالی وجود دارند.

پارک ملی آلاداغلار برای کمپینگ، کوهنوردی، پیاده‌روی و ماهیگیری بسیار مناسب است. غاری به نام مریم در این منطقه وجود دارد که به محل تولد عیسی مسیح معروف است و از نظر تاریخی اهمیت زیادی دارد.

26. پارک ملی مارماریس در موعلا  Marmaris Milli Parki / Muğla

این پارک ملی در جنوب غربی ترکیه و در محل تلاقی سواحل مدیترانه و دریای اژه قرار دارد و علاوه‌بر تمام زیبایی‌های آب‌وهوای مدیترانه‌ای و پوشش گیاهی، آثاری از میراث فرهنگی چندصدسالۀ تمدن‌های دریای اژه را در خود جای داده‌ است.

در پارک ملی مارماریس، آثار باستانی و تاریخی مانند ویرانه‌های آموس، شهر باستانی و قلعۀ مارماریس وجود دارد. همه نوع امکانات تفریحی در این منطقه برای بازدیدکننگان وجود دارد.

27. پارک ملی ساکلیکنت  Saklikent Milli Parki / Muğla-Antalya

نام این پارک که در جنوب غربی ترکیه بین شهرهای آنتالیا و موعلا واقع شده، از درۀ ساکلیکنت گرفته شده است و شگفتی‌های طبیعی منحصر‌به‌فرد آن ارزش دیدن دارد. درۀ ساکلیکنت که بر روی شاخه‌ای از رودخانۀ اشن (Eşen) پدید آمده است، شیب‌های بسیار تندی در ارتفاع 1000-1100 متری دارد.

نام ساکلیکنت در زبان ترکی به معنای شهر پنهان است که اشاره به زیبایی مرموز دره دارد. پل معلقی به طول ۲۰۰ متر بر روی شیب‌های دره و درختان سرو قرار گرفته و چشم‌انداز شگفت‌انگیزی را به وجود آورده است.

28. پارک ملی تاریخی تروی در چانک‌کاله  Troya Tarihi Milli Parki / Çanakkale

ارزش منابع پارک ملی تروی، واقع در مرزهای استان چاناک‌کاله در منطقۀ دریای اژه، داستان حماسی جنگ ۱۰ ساله بین تروجان‌ها و آخایی‌ها است. همان روایتی که هومر، شاعر مشهور یونانی در یکی از قدیمی‌ترین حماسه‌‌های بشری بیان کرده است. این منطقۀ تاریخی با حماسه‌های ایلیاد و اودیسۀ هومر، به‌ویژه ماجرای اسب چوبی تروا، جاودانه شده و اهمیت بین‌المللی پیدا کرده‌ است

باستان‌شناسان در بررسی‌های خود در این منطقه به این نتیجه رسیده‌اند که تاریخ آن به دوره‌های بسیار کهن برمی‌گردد. تنگه داردانل و سواحل دریای اژه در این پارک، مکان‌های موردعلاقۀ بازدیدکنندگان هستند.

29. پارک ملی کوهستانی هوناز در دنیزلی  Honaz Daği Milli Parki / Denizli

پارک ملی کوه هوناز در مرزهای استان دنیزلی در منطقۀ دریای اژه، در بخش‌های جنوب‌غربی ترکیه واقع شده است. بلندترین نقطۀ منطقۀ اژه با قله‌ای به ارتفاع ۲۵۲۸ متر در پارک هوناز قرار دارد. این کوه با شیب بسیار زیادی از اطراف خود دارای پوشش گیاهی سرسبزی از کاج قرمز، کاج اروپایی و ارس است.

شهر باستانی واقع در این پارک یکی از مراکز مهم تمدن فریژی بوده است که امروزه نشانه‌هایی از آن را در مقبره‌های صخره‌ای که قدمت آن‌ها به قبل از میلاد می‌رسد، می‌توان مشاهده کرد. این مقبره‌ها برای بازدیدکنندگان این پارک، جالب و حیرت‌انگیز هستند.

۳۰. پارک ملی کوهستان کوره در کاستامونو، بارتین Küre Dağlari Milli Parki / Kastamonu-Bartin

این پارک ملی که بین استان‌های کاستامونو و بارتین در منطقۀ دریای سیاه غربی قرار دارد، یکی از مهم‌ترین مناطق جنگلی ترکیه است. جنگل قدیمی که در محدودۀ این پارک واقع شده، اهمیت بین‌المللی دارد و در لیست ۲۰۰ منطقۀ زیست‌محیطی‌ شناخته‌شده در دنیا قرار دارد. پارک ملی کوه‌های کوره با منحصربه‌فردترین نمونه‌های میراث طبیعی خود، به‌عنوان موزۀ درخت شناخته می‌شود.

در این پارک بسیاری از گونه‌های جانوری که برخی از آن‌ها در خطر انقراض هستند، زندگی می‌کنند. در واقع ۴۰ گونه از ۱۳۲ گونه پستانداری که در ترکیه وجود دارند را می‌توان در این منطقه دید. پارک ملی کوه‌های کور به دلیل ارزش‌های زمین‌شناسی، پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری آن قابل‌توجه است.

کانیون والا و غار ایلگارینی مهم‌ترین این سازه‌ها هستند که آثار طبیعی بسیار دیدنی و جذابی به شمار می‌آیند. از دیدنی‌های این منطقه آبشار ایلیجا (Ilıca) است که 15 متر ارتفاع دارد و در پایین این آبشار، استخری طبیعی واقع شده است. تمام امکانات تفریحی برای اقامت مانند محل کپینگ و راهنما در منطقه وجود دارد.

۳۱. پارک ملی کوه‌های ساریکامیس الله اکبر در کارس ارزروم Sarikamiş Allahuekber Dağlari Milli Parki / Kars-Erzurum

ارزش اصلی پارک ملی که در محدودۀ استان‌های قارص و ارزروم در منطقۀ آناتولی شرقی واقع شده است، یاد و خاطرۀ ۹۰ هزار سربازی است که در سال ۱۹۱۴ در این منطقه یخ زدند. در جنگ جهانی اول ۹۰ هزار سرباز ارتش ترکیه برای مبارزه با روس‌ها در جبهۀ قفقاز می‌جنگیدند. این سربازها با عبور از کوه‌های الله‌اکبر که ارتفاع آن به ۳۱۰۰ متر می‌رسید و در مسیر رسیدن به ساریکامیش در حرکت بودند. اما در چنگال سرما و گرسنگی گرفتار و شهید شدند. به علت درگیری طولانی این منطقه در جنگ، به جز این عده از سربازها کشته‌های بسیاری در این منطقه دفن شده‌اند.

علاوه‌بر ارزش تاریخی انکارناپذیر پارک ملی کوه‌های ساری‌کمیش (Sarıkamış) و الله اکبر  (Allahuekber)، پراکندگی گونه‌های درخت کاج اسکاچ در بالاترین ارتفاع این منطقه، بر جذابیت‌های آن افزوده است.

مرکز اسکی ساری‌کامیش با ارتفاع ۲۵۰۰ متری و زیبایی باشکوه خود، در بین جنگل‌‎های ساریکامیش قرار گرفته و از نظر کیفیت برف در منطقه بسیار عالی است. همین مسئله توجه بسیاری از ورزشکاران را از همه جای دنیا به خود جلب کرده است. پوشیده شدن این منطقه با برف کریستالی باعث جذابیت بیشتر آن برای اسکی‌بازان می‌شود. برف در این منطقه در شرایط عادی زمستانی حدود ۱/۵ متر و برای اسکی بسیار مناسب است. ویژگی کریستالی برف در این منطقه را تنها در کوه‌های آلپ می‌توان یافت.

32. پارک ملی آغری‌داغی در آغری ایغدر Ağri Daği Milli Parki / Ağri-Iğdir

این پارک ملی در منطقۀ آناتولی شرقی ترکیه، در محدودۀ استان آغری قرار دارد. کوه آرارات با ارتفاع ۵۱۳۷ متری، مرتفع‌ترین منطقۀ جغرافیایی ترکیه در این پارک واقع شده است. در این پارک جنگلی امکان انواع تفریح‌ها و ورزش‌ها مانند کوهنوردی و اکوتوریسم کوهستانی وجود دارد.

در مورد تاریخچۀ این کوه، روایت‌ها و داستان‌هایی موجود است مبنی بر اینکه بعد از طوفان نوح که داستان آن در ادیان توحیدی آمده و در سراسر دنیا شناخته‌شده است، کشتی نوح در محدودۀ این پارک ملی و کوه آرارت توقف کرده است. این روایت‌ها این منطقه را به مکانی شگفت‌انگیز و جذاب تبدیل کرده است.

پارک ملی کوه آرارات که با زیبایی‌های طبیعی خود چشم بازدیدکنندگان را خیره می‌کند، از سه منطقه تشکیل شده است که عبارت‌اند از: کوه‌های آرارات بزرگ و کوچک و گودال شهاب‌سنگ که گفته می‌شود کشتی نوح در آن فرود آمده است. پس از گودال شهاب‌سنگ در آلاسکا، دومین گودال بزرگ شهاب‌سنگ در جهان در محدودۀ پارک ملی کوه آرارات قرار دارد. یخچال طبیعی در قلۀ کوه آرارات بزرگ‌ترین یخچال طبیعی ترکیه است.

33. پارک ملی دریاچه گالا در ادرینه  Gala Gölü Milli Parki / Edirne

منطقۀ پارک ملی، واقع در مرزهای استان ادرنه در شمال غربی ترکیه، شامل دریاچه‌های گالا و پاموکلو است. در محدودۀ ۶۰۸۷ هکتاری این پارک ملی، اکوسیستم‌های تالاب، دریاچه و جنگل در کنار هم دیده می‌شوند. در این پارک ۱۳۰ گونۀ پرنده وجود دارد که در کنار بسیاری از گونه‌های جانداران متعلق به این پارک جزو ارزش‌های انکارناپذیر این پارک هستند.

این پرندگان شامل گونه‌های بسیار نایاب و حتی منقرض‌شده‌ای مانند پلیکان کاکل‌دار، شلتوک‌ ماهی و باکلان کوچک هستند. زیستگاه آن‌ها که تالاب‌های دریاچه‌های گالا و پاموکلو است از نظر زیست‌محیطی اهمیت ویژه‌ای دارد.

در پارک ملی دریاچۀ گالا می‌توانید به انواع فعالیت‌های ورزشی و تفریحی شامل پیک‌نیک، پیاده‌روی در طبیعت و تماشای پرندگان بپردازید.

34. پارک ملی سلطان سازلیق در کایسری  Sultan Sazliği Milli Parki / Kayseri

پارک ملی سلطان سازلیق، واقع در مرزهای استان کایسری در منطقۀ آناتولی مرکزی ترکیه، به خاطر منابع آب شیرین و شور موجود در اکوسیستم استپی و گونه‌های پرندگانی که در خطر انقراض هستند، بسیار اهمیت دارد.

باتلاق سلطان در این منطقه با وجود گونه‌های خاص پرندگان و به دلیل اینکه محلی برای مهاجرت، پناهگاه و زادآوری پرندگان آبزی به شمار می‌آید، یک منطقۀ محافظت‌شدۀ جهانی است. این پارک ملی، با۲۵۱ گونه پرندۀ مختلف که در باتلاق سلطان زندگی می‌کنند و دارا بودن تعداد ۱۳۰ هزار پرندۀ آبزی، اهمیت ویژه‌ای دارد.

35. پارک ملی تک‌تک داغلری در شانلی‌اورفا Tek Tek Dağlari Milli Parki / Şanliurfa

این پارک به مساحت ۱۹۳۳۵ هکتار در کوه‌های تک‌تک در جنوب غربی شانلی‌اورفا قرار دارد. بقایای باستان‌شناسی و فرهنگی این منطقه از جمله ویرانه‌های شهر شویپ و آثار باستانی باقیمانده از سوگماتار از منابع منحصربه‌فرد تاریخی در ترکیه محسوب می‌شوند.

ویرانه‌های شهر شوایپ که گمان می‌رود شهری متعلق به قرن سوم یا چهارم پس از میلاد باشد، در منطقۀ وسیعی پراکنده شده است. بقایای ساختمان‌هایی با سنگ‌های تراشیده و مقبره‌هایی ساخته‌شده از صخره، در مرکز این منطقه قرار دارند. به اعتقاد مردم محلی، شعیب پیامبر در این شهر زندگی می‌کرده است و امروزه مردم از غاری که در میان خرابه‌ها است به‌عنوان جایگاه شعیب پیامبر بازدید می‌کنند.

از سوی دیگر، خرابه‌های سوگماتار یک مکان تاریخی است که تصور می‌شود مرکز فرهنگی سابیسم و ماریهالای الهه است. در اینجا بقایای زیارتگاهی در فضای باز وجود دارد که در گذشته بت‌پرستان در آن به پرستش خدایان خود می‌پرداختند و برای آن‌ها قربانی می‌داده‌اند.

۳۶. پارک ملی جنگل‌های ایگنیادا لونگوز در کیریک‌لاری  İğneada Longoz Ormanlari Milli Parki / Kirklareli

این پارک ملی در مرز بلغارستان در شمال غربی ترکیه و استان کیرکلارلی قرار دارد. ارزش اصلی این منطقه به جنگل‌های لانگوز است. این جنگل‌ها در نتیجۀ انباشته‌شدن آبرفت‌های حمل‌شده توسط رودخانه‌های جاری از کوه‌های یلدیز به دریای سیاه و طغیان فصلی آن‌ها تشکیل شده‌اند.

پنج دریاچه با پوشش گیاهی آبزی غنی در این منطقه وجود دارد که یکی از نمونه‌های نادر تنوع اکوسیستمی است و شامل جنگل‌های فصلی پرآب، باتلاق‌ها، دریاچه‌های آب شیرین و تپه‌های شنی ساحلی می‌شود. گیاهان پارک ملی در تپه‌های شنی ساحلی واقع در بین مناطق دریاچه و باتلاق و دریا، تحت حفاظت کنوانسیون‌های بین‌المللی هستند.

پارک ملی جنگل‌های لانگوز با دریا، ساحل شنی مناسب، جنگل‌ها، دریاچه‌ها و جویبارها به بهشتی شباهت دارد که زیبایی‌های طبیعی مختلف را گرد هم آورده است. در روایت‌ها آمده است که این منطقه زمانی محل سکونت مردمان باستانی تراکیا بوده است.

ایگنیادا در مسیر مهاجرت پرندگان قرار گرفته و فرصت مناسبی برای تماشای پرندگان در این منطقه فراهم کرده است. دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، سافاری و عکس‌بردای ازجمله فعالیت‌هایی هستند که در این منطقه بسیار لذت‌بخش است. همچنین سواحل زیبای دریای سیاه، برای گردشگریِ ساحلی در ماه‌های تابستان بسیار مناسب است.

37. پارک ملی یومورتالیک در آدانا  Yumurtalik Lagon / Adana

پارک ملی یومورتالیک که که در منطقه‌ای به همین نام در آدانا قرار دارد، در سال ۲۰۰۸ چهلمین پارک ملی ترکیه اعلام شد.  تالاب‌های یومورتالیک مهم‌ترین بخش دلتای چوکوروا هستند. دلتای چوکوروا از آبرفتی تشکیل شده است که رودخانه‌های سیهان و جیهان آن را حمل می‌کنند. تالاب‌های یومورتالیک از تالاب‌ها، مرداب‌های آب شیرین و شور، دشت‌های بایر وسیع، دشت‌های گلی، نیزارها، تپه‌های شنی و جنگل کاج حلب تشکیل شده‌اند و تحت حفاظت جهانی هستند.

این پارک ملی یک محیط طبیعی حفاظت‌شده برای گونه‌های گیاهی و جانوری در تالاب‌ دلتای دریاچه‌های سیهان‌ و جیهان و به‌ویژه برای گونه‌ای گیاهی کمیاب به نام کاج حلب است. همچنین در این منطقه دو گونۀ کمیاب از لاک‌پشت‌های دریایی زندگی می‌کنند.

تالاب‌های یومورتالیک محل اقامت، استراحت و تغذیۀ مهمی در مسیرهای مهاجرت پرندگان در عبور از آناتولی محسوب می‌شوند. در مطالعه‌ای که در ماه‌های مارس، آوریل و می انجام شده است، در مجموع ۲۵۲ گونه از پرنده‌ها در منطقه شناسایی شدند. از جملۀ این پرندگان می‌توان به هزاران اردک از گونه‌های مختلف، باقرقره، فلامینگو، آردوارک، سهره افرا و … که در زمستان در این منطقه زندگی می‌کنند، اشاره کرد. تعداد پرندگانی که در گذشته در تالاب‌های یومورتالیک زمستان‌گذرانی کرده اند از ۷۰ هزار هم فراتر رفته است.

۳۸. پارک ملی تاریخی ننه‌ هاتون در ارزروم  Nene Hatun Tarihi Milli Parki / Erzurum

منطقۀ پارک ملی تاریخی ننه‌ هاتون در استان ارزروم در منطقۀ آناتولی شرقی واقع شده است. اهمیت این منطقه به روایت قهرمانی تاریخی مردم ارزروم مربوط می‌شود. مردمی که که با امکانات محدودی که در اختیار داشتند از سرزمین‌های خود در برابر نیروهای اشغالگر دفاع کردند و اجازه ندادند نیروهای اشغالگر در جنگ عثمانی و روسیه از این منطقه عبور کنند. این جنگ در تاریخ ترکیه به عنوان جنگ ۹۳ ثبت شده است.

ننه‌ هاتون که در آن زمان جوانی ۲۰ ساله بود و مردم ارزروم را رهبری می‌کرد، خبر پیشروی تهاجم به سمت سنگرهای عزیزیه را دریافت کرد و به مبارزه پرداخت. یاد و خاطرۀ این زن قهرمان ترک که در ۲۲ ماه می سال ۱۹۵۵ جان باخت، همچنان زنده نگه داشته شده است.

بازدیدکنندگان این منطقه در مورد هدف سنگرهای عزیزیه و مدیدیه در طول جنگ، شرایطی که سربازان در سنگرها در آن زندگی می‌کردند و چگونگی تأمین مهمات و نیازهای جنگی خود، همراه با تمهیدات زیست‌محیطی اطلاعات دریافت می‌کنند و داستان قهرمانی ننه هاتون را می‌شنوند.

۳۹. پارک ملی تاریخی نبرد میدان ساکاریا / آنکارا Sakarya Meydan Muharebesi Tarihi  Milli Parki / Ankara

این پارک ملی در استان آنکارا در منطقۀ آناتولی مرکزی قرار دارد و مساحتی معادل ۱۳۸۵۰ هکتار را پوشش می‌دهد. این منطقه از نظر تاریخی اهمیت ویژه‌ای دارد. نبرد ساکاریا که نقطه‌عطف جنگ‌های استقلال ترکیه بود، در این محل اتفاق افتاده است. یادگارهای این جنگ که پایۀ به ثمر رسیدن جمهوری ترکیه بوده همچنان در این منطقه وجود دارند.

منطقۀ پارک ملی تاریخی نبرد ساکاریا از نظر روحیۀ بنیادی جمهوری ترکیه و حفظ ارزش‌های تاریخی، فرهنگی و معنوی مبارزات در طول جنگ استقلال و انتقال آن‌ها به نسل‌های آینده نقش مهمی ایفا می‌‎کند. این منطقه پر از خاطرات جنگی است که توجه تاریخ‌دوستان را نه‌تنها از ترکیه بلکه از سراسر جهان به خود جلب می‌کند و هر ساله میزبان هزاران بازدیدکننده از همه جای دنیا است.

۴۰. پارک ملی تاریخ دفاع کوهستان کوپ در بایبورت ارزروم Kop Daği Müdafaasi Tarihi Milli Parki / Bayburt-Erzurum

کوپ‌داغی که در محدودۀ استان‌های بایبورت و ارزروم قرار داد، در سال ۲۰۱۶ به‌عنوان پارک ملی اعلام شد. ۱۰۰ سال پیش در این پارک به مساحت ۶۳۳۵ هکتار جنگ عثمانی و روسیه رخ داد. پدافند بایبورت‌کوپ که در جنگ جهانی اول در این منطقه انجام شد، نقش مهمی در توقف ارتش روسیه در جبهه شرقی داشت؛ مبارزه بزرگی که نه‌تنها جبهه شرقی، بلکه جنگ و آیندۀ کشور ترکیه را نیز تغییر داد. سنگرها، شهدا، بناها و… تا به امروز برای زنده نگه داشتن یاد شهدای این نبرد در این پارک برای بازدیدکنندگان باقی مانده است.

یادمان شهدای کوپ در این منطقه در سال ۱۳۴۲ به یاد سربازانی ساخته شد که در گردنۀ کوپ و حوض‌کروه در برابر دشمن مقاومت کردند و در این مقاومت به شهادت رسیدند. کوه کوپ نیز یکی از غنی‌ترین مناطق زیست پروانه‌ها در ترکیه است. این منطقه میزبان ۱۳۴ گونه پروانه است که ۱۰ گونۀ آن بومی و ۳۷ گونۀ آن نادر هستند.

۴۱. پارک ملی تاریخی میدان ملازگیرت نبرد در موش Malazgirt Meydan Muharebesi Tarihi Milli Parki / Muş

پارک ملی نبرد ملازگیرت ۱۴۶۰۴ هکتار وسعت دارد. ایجاد پارک ملی در این مکان برای گشودن دروازه‌های آناتولی به روی ترک‌ها، با هدف تقویت حس وطن‌دوستی و ملی‌گرایی انجام شد. این پارک در سال ۲۰۱۸ بازگشایی شد. اقداماتی که در این پاک انجام شده است، عبارت‌اند از:

ساخت دروازۀ ورودی، جادۀ فتح، نمازخانه، محوطۀ تشریفاتی، میدان، محل ملاقات و پذیرایی، نمازخانه، هلی‌پاد، منطقۀ ورزش‌های قومی، پارکینگ، منطقۀ زندگی اجتماعی با موضوع تاریخ ترکیه، منطقۀ بازسازی نبرد ملازگیرت (تاکتیک توران و میدان نبرد)، بنای تاریخی، مرکز اطلاعات بازدیدکنندگان، موزه و نمایشگاه مینیاتور، منطقۀ تفریحی و ساختمان اداری.

۴۲. پارک ملی تاریخی جاده ایستکلال İstiklal Yolu Tarihi Milli Parki / Kastamonu

با فرمان رئیس جمهوری ترکیه، مناطقی که مرزهای آن در مسیر ۱۰۵ کیلومتری بین اینبولو و آنکارا ترسیم شده بود، به‌عنوان  پارک ملی تاریخی جاده استقلال تعیین شد؛ جایی که سلاح و تدارکات در طول جنگ استقلال به جبهه منتقل می‌شد. پارک ملی تاریخی استقلال‌یولو به چهل و چهارمین پارک ملی ترکیه تبدیل شده است.

مسیر جاده تاریخی که از اینه بیلو (İnebolu) شروع می‌شود، از کوره (Küre) ، سی‌چیلر (Seyçiler)، کاستامونو (Kastamonu)، ایلگاز (Ilgaz)، چانکیری (Çankırı)، چابوک (Çubuk)  وکالجیک (Kalecik)  تا آنکارا ادامه دارد.

در طول سال‌های مبارزۀ ملی، اینبولو تنها پنجرۀ آناتولی به جهان خارج بود. خط اینبولو-آنکارا از نظر حمایت و کمک از خارج در سال‌های مبارزه اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. در این مسیر مهمات، مواد لجستیکی و بسیاری جابه‌جا شد. همچنین مبارزان و متفکرانی که در مبارزۀ ملی شرکت می‌کردند، به‌صورت قاچاقی از استانبول، از خط لجستیکی ایجادشده از اینبولو به آنکارا، جابه‌جا می‌شدند.

اهمیت این خط در پیروزی ترکیه آن‌قدر زیاد است که آتاتورک دربارۀ آن گفته است:«چشم من در ساکاریا و گوشم در اینبولو، در دوملوپینار است». بسیاری از بناهای تاریخی این جاده که روح استقلال را یدک می‌کشیدند مرمت شدند، جاده با مجسمه‌ها و بناهای تاریخی تزئین و بازسازی شد. علاوه‌بر این، جاده با سیستم علامت‌گذاری بین‌المللی مشخص شد و مسیری به طول ۹۵ کیلومتر در طبیعت باشکوه آن ایجاد گردید.

در این مسیر گروه‌های پیاده‌روی مستقل می‌توانند به پیاده‌روی و کمپینگ بپردازند. همچنین هرسال فرمانداری کاستامونو پیاده‌گردی‌های جاده استقلال را برگزار می‌کند.

43. پارک ملی دره بوتان در شیرت   Botan Vadisi Milli Parki / Siirt

درۀ بوتان که در مرکز شهر شیرت و در منطقۀ آیدینلار و اروه واقع شده است، با فرمان ریاست جمهوری به‌عنوان پارک ملی درۀ بوتان تعیین شد.

رودخانۀ بوتان که از دامنۀ کوه‌های مرتفع در جنوب بیتلیس سرچشمه می‌گیرد، به سمت غرب، دره‌ای عمیق را تشکیل می‌دهد که این دره، یکی از پرشیب‌ترین دره‌های ترکیه است. درۀ بوتان که در لشکرکشی ارتش یونان به آناتولی در ۵۰۰ سال قبل از میلاد استفاده شد، در تاریخ به «مارش ده‌هزار» مشهور است.

در این منطقه مسیرهای پیاده‌روی با سطح سختی مختلف و ۳ مسیر دوچرخه‌سواری کوهستان وجود دارد.

۴۴.پارک ملی حکاری جیلو و سات داغلری در یوکسکووا Yüksekova –  Hakkari Cilo Ve Sat Dağlari Milli Parki

منطقۀ شگفت‌انگیز طبیعی سیلو و کوه‌های سات در ۵۰ کیلومتری منطقۀ حکاری، در ارتفاع ۳۴۰۰ متری، با دستور رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه پارک ملی اعلام شد. مساحت پارک ملی کوه‌های حکاری سیلو و سات ۲۷۵۰۰ هکتار است. در این منطقه آبشارها، دریاچه‌ها، ده‌ها کلیسا، سازه‌هایی که در گذشته توسط انسان‌ها برای اهداف حفاظتی ساخته شده‌اند، اولودوروک که دو قلۀ مرتفع ترکیه در آن قرار دارند و یخچال‌های طبیعی ۲۰ هزار ساله وجود دارند.

همچنین در برخی از مناطق در کوه‌های سیلو، طبیعت دست‌نخورده‌ای وجود دارد و دریاچه‌های یخی آن توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کنند.

برای اطلاع از املاک فروشی در آنتالیا با ما تماس بگیرید و یا به پروفایل اینستاگرام ما مراجعه نمایید

جهت مشاوره تماس بگیرید

69 87 360 531 90+

70 307 203 552 90+